Tegen de zestiende eeuw deed de opkomst van een standaardtalen, in de Nederlanden steeds sterker ons contrast voelen tussen de persoonlijk Nederfrankische standaard en het Hoogduits. Er ontstond zo ons behoefte dat onderscheid uit te drukken. In Vlaanderen, Brabant en Holland begon men de lokale schrijftaal dit Nederlands te noemen en een Hoogduits